Μετανιωνοντας.

Αποφασισα σημερα να μη γραψω πολλα...Μονο να γραψω πως αλλαζουν ολα τα πιστευω των ανθρωπων μεσα σε λιγα δευτερολεπτα.Απο μια κατασταση.Απο μια φραση.Απο μια ΛΕΞΗ.


Παντα ηθελα να πιστευω πως ειναι καλυτερο να μετανιωνεις για πραγματα που δεν εκανες.Ελα ομως που εχω μετανιωσει για πραγματα που εκανα.Σαφως,τοτε νομιζα πως τα ηθελα πραγματικα,νομιζα πως τα πραγματα παντα θα παραμενουν στασιμα.Μετανιωσα για οσα ειπα.Για οσα ΣΟΥ ειπα.


Οταν κατανοησεις την ψευτια των ανθρωπων και κυριως την υποκρισια τους για να καταφερουν να σε χειραγωγησουν,κατανοεις και τι πορεια θα ακολουθησεις εσυ ο ιδιος.Προσπαθησα να σου μοιασω.Να πληγωσω ανθρωπους και να μισησω τον εαυτο μου οσο κανεις αλλος.Ισως τα καταφερα.Αλλα καταφερα τελικα να μισησω εσενα περισσοτερο απ'ολους.


Και το ερωτημα ειναι...προσπαθησαμε ποτε να τα καταφερουμε να συνυπαρχουμε?
Ηταν αμοιβαιο ολο αυτο?





at least we were together
holding hands
flying through the sky
sky

touch your hand
you touch the back of my hand
so many empty nights
just waiting for this, for this
standing there
all heading downsteam
unsteady island
we hear nothing, nothing


Τουλαχιστον υπηρξαμε μαζι,να κρατιομαστε χερι-χερι,να πεταμε στον ουρανο...