Η τελικη ουσια.

<<Μ'αγαπας?>>
<<Ναι!>>
<<Ποσο μ'αγαπας?>>
<<Οσο ειναι ολος ο γαλαξιας!>>
<<Χμ...εγω θελω να μ'αγαπας για παντα!>>
<<Θα σ'αγαπαω για παντα!>>
Το χερι μου ειχε κολλησει στο τηλεφωνο.Ενιωσα ενα δυνατο αλλα ομορφο κρυωμα στο στηθος μου.Ωστε για παντα...Ανεβασα την κουβερτα πιο ψηλα...
<<Ομως το για παντα ειναι πολυς καιρος...>>,του ειπα.
<<Θα σ'αγαπαω για παντα>>,ξαναειπε.
Καποιες φορες το μυαλο θολωνει τοσο πολυ,που δεν κοιτας να συμβιβαστεις με τις λεξεις.Ενα σ'αγαπω τα ξεπερναει ολα...
<<Βασικα,δεν νιωθω οτι σ'αγαπαω...Κατι παραπανω απο αυτο!Σε λατρευω...>>,του ψιθυρησα στο τηλεφωνο.
<<Μην το ξαναπεις αυτο!Το σ'αγαπω ειναι πιο δυνατο απ'ολα τα υπολοιπα!>>μου απαντησε εκεινος.
2 μηνες μετα,ολα τελειωσαν.
Με εναν τροπο τοσο απλο.Απλα δεν μου ξαναειπε σ'αγαπω.Εγω νομιζα πως η αγαπη δεν τελειωνει εκει,η αγαπη δεν τελειωνει πουθενα.Ομως ημουν και γω λαθος με τον ιδιο μου τον εαυτο.Ο εγωισμος μου μου ειπε να παψω να εχω αυτο το συναισθημα.Και τελικα ποιος ηταν αυτος που δεν αγαπησε?Εγω η ιδια τελικα.Πραγματικα σταματησα να πιστευω στην αγαπη και στη δυναμη που λενε οτι προσφερει.Και χαιρομαι με αυτη μου την αντιληψη.Αναιρω τον πονο,αναιρωντας την αγαπη.Η τελικη ουσια ειναι πως καθε ανθρωπος αγαπαει τον εαυτο του περισσοτερο απο καθε τι αλλο.Και δεν μπορει να δωσει τοση δυναμη να αγαπησει καποιον αλλο παραπανω...