Ρε μαλακα κοιτα με.Ειμαι εδω.Και μαλλον παντα θα ειμαι.Για σενα μονο.
Ρε μαλακα με ακους?Ασε με απλα να ακουσω τη φωνη σου.Τοσο χαρακτηριστικη,τοσο οικεια...
Ρε μαλακα με καταλαβαινεις?Ελα και βγαλε με απο τη θλιψη μου.Οπως συνηθιζες να κανεις.
Ρε μαλακα με θυμασαι?Ημουν αυτη που καποτε ελεγες πως χαιρεσαι να βλεπεις.
Ρε μαλακα υπαρχω για σενα.


Ποτε δεν εμαθα το λαθος μου.Εισαι τοσο γλυκο και ομορφο λαθος...Προσπαθεις καποια στιγμη να τα ξεχασεις ολα,και ζεις με την ψευδαισθηση πως ετσι μπορεις να προχωρησεις.Και ομως.Ερχεται παντα η στιγμη που τιποτα δεν εχεις ξεχασει και ολα γυριζουν παλι στο μυαλο σου.Σε τσακιζουν.Μακαρι να μπορουσα να κρυφτω καπου...Σ'ενα μερος που δεν θα υπαρχουν αναμνησεις και θα ναι παντα ανοιξη.


Μακαρι να τα διαβαζες ολα τουτα.Τουλαχιστον να ηξερες πως εισαι ακομα εδω μεσα,στο χαζοκεφαλι μου.Να εβλεπες πως μετα απ'ολα αυτα,εγω σαν ηλιθια ακομα νοσταλγω τις στιγμες μας.Ωρες ωρες ελπιζω να πονας,οπως εγω καποτε.Αλλες παλι σε θελω ευτυχισμενο.Μπορουσα να στα χαρισω εγω ολα αυτα.Μα για κοιτα...Προτιμησες τη μιζερια σου.


Δεν βγαζουν πια νοημα οι σκεψεις μου.Μακαρι να μασταν αγκαλια.
Ω,δικε μου.Εγω ποτε δεν πιστευα στις ρομαντικες ιστοριες.Ηθελα παντα να το παιζω αντρακι,και δυνατη.Και ως καπου τα καταφερα.Μετα ομως τι γινεται??Μπαινει στη μεση το συναισθημα.Για να σε δω τωρα μικρη,αν θα το παιξεις γενναια.Το παιχνιδι θα το χανεις μια ζωη αν συνεχισεις ετσι.


Μαθε να εισαι δυνατος.Να νιωθεις δυνατος.Να εισαι εκει,για τον εαυτο σου μονο.Μην αφησεις ΚΑΝΕΝΑΝ να σε πληγωνει.


Υστερογραφο:αν εισαι καπου εκει εξω και με θυμασαι ακομα...δεν ξερω αν σ'αγαπαω ακομα...ομως καταλαβα πως καποτε το ενιωσα εντονα αυτο.