Μουσική .

Αποφάσισα να κάνω την ανάρτηση αυτή, διότι ένας καλός φίλος χτες μου έδωσε το έναυσμα να γράψω κάτι για αυτό...Έδειχνε προβληματισμένος. Αρχικά ομολογώ πως με μπέρδεψε,και δεν προβλημάτισα τον εαυτό μου. Υστερα όμως, κατάλαβα. Πόσο δίκιο έχεις!!


Μου μίλησε για τη μουσική,και τη μαγεία της. Μου είπε πως...ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.


Εγώ κάπως έτσι βλέπω τη μουσική...


Μουσική είναι συναισθήματα.
Μουσική είναι έκφραση .
Μουσική είναι Ζωή .
Μουσική είναι αγάπη .
Μουσική είναι λόγια .
Μουσική είναι αναστεναγμός .
Μουσική είναι βροχή .
Μουσική είναι πόνος .
Μουσική είναι φως .
Μουσική είναι αέρας .
Μουσική είναι σκέψεις .
Μουσική είναι ουρανός .
Μουσική είναι έκσταση .
Μουσική είναι θάλασσα .
Μουσική είναι Ευτυχία .
Μουσική είναι παιχνίδι .
Μουσική είναι χορός .
Μουσική είναι όνειρα .
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ .


Όλα αυτά ενώνονται και γίνονται μαγεία. Ο ήχος, η αρμονια, η μελωδία, οι λέξεις, οι ψίθυροι, τα ουρλιαχτά, οι κραυγές...


Φίλε,τώρα κατάλαβα το χάος που ένιωθες τη χθεσινή νύχτα...Κατάλαβα γιατί δεν μπορούσες να εκφράσεις όσα ένιωσες...Και τούτα δω είναι απλά ένα μικροσκοπικό κομμάτι του πόσα πράγματα είναι μουσική...Και συνειδητοποίησα γιατί είπες πως νιώθεις μικρος μπροστα σ'ολο αυτο...


Για το Λεωνίδα .

Υπαρχουν χρυσοψαρα εδω?

Με βαση αυτο το τραγουδι και με το συνδυασμο καποιων μικρων αλλα ουσιαστικων συζητησεων...καταφερα μεσα σε τοσα λιγα,μικροσκοπικα δευτερολεπτα να αλλαξω την κοσμοθεωρια μου.Η τουλαχιστον ενα μερος της!


Λοιπον...αγαπημενος στιχος στο τραγουδι...

Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;

κι οταν οι στιγμες δεν καταφερουν να γινουν παντοτινες αναμνησεις...χανεται η μαγεια ολη...ιπταμενες στιγμες λοιπον..

Ετσι αποφασισα να μην αφησω αλλο χρονο . Το παρελθον ειναι ο οδηγος του μελλοντος,σωστα?

Υπαρχει προοδος μονο οταν καταφερεις να καταλαβεις τι ειναι αυτο που σε ματωνει και να το σκοτωσεις και να το προσπερασεις.Δυσκολο μεν,αλλα εφικτο .

Ειναι μικρες στιγμες που γινονται μεγαλες αναμνησεις . Ειναι στιγμες που τις ερτωτευεσαι . Και ειναι και ατομα που αξιζουν .

Γιατι οσοι σε κανουν να ξεχνιεσαι, ειναι σημαντικοι . Γιατι οταν νιωθεις ασφαλεια μεσα σε δυο χερια, κλεινεις τα ματια σου και δημιουργεις εναν μικρο παραδεισο .

Ελεγα πως ειχα εγκαταλειψει τα δυνατα συναισθηματα . Μουφες!Ολα μια ιδεα ειναι,και κοιτα να τη ζησεις!

Η ιστορια μοιαζει να επαναλαμβενεται.Πεφτεις,πεφτεις και επειτα οπ!Βρηκες την ακρη...

Και υπαρχουν πολλα χρυσοψαρα εκει . . .

(για το ατομο που μου εβαλε ξανα μυαλο . Μην με αφησεις μονη, το υποσχεθηκες..)

Μετανιωνοντας.

Αποφασισα σημερα να μη γραψω πολλα...Μονο να γραψω πως αλλαζουν ολα τα πιστευω των ανθρωπων μεσα σε λιγα δευτερολεπτα.Απο μια κατασταση.Απο μια φραση.Απο μια ΛΕΞΗ.


Παντα ηθελα να πιστευω πως ειναι καλυτερο να μετανιωνεις για πραγματα που δεν εκανες.Ελα ομως που εχω μετανιωσει για πραγματα που εκανα.Σαφως,τοτε νομιζα πως τα ηθελα πραγματικα,νομιζα πως τα πραγματα παντα θα παραμενουν στασιμα.Μετανιωσα για οσα ειπα.Για οσα ΣΟΥ ειπα.


Οταν κατανοησεις την ψευτια των ανθρωπων και κυριως την υποκρισια τους για να καταφερουν να σε χειραγωγησουν,κατανοεις και τι πορεια θα ακολουθησεις εσυ ο ιδιος.Προσπαθησα να σου μοιασω.Να πληγωσω ανθρωπους και να μισησω τον εαυτο μου οσο κανεις αλλος.Ισως τα καταφερα.Αλλα καταφερα τελικα να μισησω εσενα περισσοτερο απ'ολους.


Και το ερωτημα ειναι...προσπαθησαμε ποτε να τα καταφερουμε να συνυπαρχουμε?
Ηταν αμοιβαιο ολο αυτο?





at least we were together
holding hands
flying through the sky
sky

touch your hand
you touch the back of my hand
so many empty nights
just waiting for this, for this
standing there
all heading downsteam
unsteady island
we hear nothing, nothing


Τουλαχιστον υπηρξαμε μαζι,να κρατιομαστε χερι-χερι,να πεταμε στον ουρανο...