Ε όχι, δεν είναι δυνατόν. Εσύ που με κάνεις ευτυχισμένη και να γελάω με την καρδιά μου, εσύ, να είσαι τώρα βουτηγμένος στη λύπη. Τίποτα δεν θα είναι για πάντα. Ούτε εγώ, ούτε εσύ, ούτε καν εμείς! Γι’αυτό καμιά φορά πρέπει απλά να προχωράμε. Σαφώς και υπάρχουν πράγματα και καταστάσεις που μας έχουν πληγώσει. Και θα συνεχίσουν να μας πληγώνουν. Μα αυτό θα πει πως εμείς τους δώσαμε χώρο και τους το επιτρέψαμε. Έτσι λοιπόν, θα τα βγάλουμε και από τη ζωή μας. Ίσως και να είναι πολύ οδυνηρό. Αλλά μετά θα γνωρίσουμε την αληθινή ευτυχία. Μην τους αφήνεις να σε ρίξουν. Δεν αξίζουν όσο εσύ. Κανένας τους δεν αξίζει τόσο. Είσαι μοναδικός και πάντα θα ‘σαι. Είσαι αυτός που πάντα θα είναι εκεί να ακούσει τους άλλους. Είσαι αυτός που με την ύπαρξή του και μόνο μου χαρίζει χαμόγελα. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Εγωιστές. Αλαζόνες. Ιδιοτελείς. Συμφεροντολόγοι. Οι άνθρωποι είναι κακοί και αγαπούν να πληγώνουν τους άλλους. Αγαπούν να σε πληγώνουν. Να σε βλέπουν θυμωμένο, θλιμμένο, μίζερο. Μα εσύ δεν είσαι έτσι. Εσύ είσαι ευγενικός. Καλός. Ενδιαφέρεσαι και νοιάζεσαι.
Μα γιατί να στο κάνουν αυτό; Γιατί να σε πονάνε μέρα με τη μέρα; Και τώρα να, κατέληξες ένα λυπημένο μικρό κουβαριασμένο πλασματάκι που τα αρνείται όλα. Φιλία, αγάπη, ζωή. Άκουσέ με καλά. Μην τους αφήσεις να σου πάρουν όσα αξίζεις. Όλα θα αλλάξουν αν αλλάξεις και συ. Αν προσπαθήσεις. Αν προσπαθήσεις να καταφέρεις κάτι που θες. Για να αποδείξεις πρώτα πρώτα στον εαυτό σου ότι είσαι ικανός για τα πάντα. ‘Επειτα, για να αποδείξεις στους άλλους ότι και συ μπορείς. Ξέρεις, είναι δύσκολο πολλές φορές να βρούμε τη δύναμη μέσα μας. Μα αυτό μας κάνει αυτοκράτορες του εαυτού μας. Και έτσι, αφού θα έχεις θέσει στόχους, τους οποίους θα κερδίσεις, θα έχεις φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα:θα γίνεις ευτυχισμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου